Yapay Uydu Nedir? Yapay Uydulara Dair Her Şey
“Yapay Uydu Nedir” : Dünyayı ve diğer gezegenleri incelemek, iletişim, hava tahmini gibi konularda yardımcı olmak ve uzak evreni gözlemlemek için inşa edilen, dünya ve güneş sistemindeki diğer gezegenlerin etrafında dönen insan yapımı bir nesnedir.
“Yapay Uydu Ne İşe Yarar” : Televizyon izlemek, Yol tarifi almak, hava durumlarını öğrenmek, bilimsel araştırmalar yapmak dünya yörüngesi etrafında dolanan binlerce yapay uydularla sağlanır. Ayrıca yapay uydular sayesinde dünya üzerinde enlem, boylam, deniz seviyesinden uzaklık gibi birçok konumları yüksek hassasiyette hesaplayabiliriz. Jeodezi, kaynak arama, kabuk hareketleri, kadastro araştırması, yüksek hızda internet bağlantıları, haritalama hizmetleri, telefon görüşmeleri, askeri uygulamalar gibi amaçlar için yaygın olarak kullanılmaktadır.
Yapay uydular, genellikle, yaklaşık 35.793 km. yükseklikte bulunur. Atmosferin bu seviyesinde uydu, yörüngesini korumak ve gezegenin yörüngesinde dolaşmak ve yüksekliğini kontrol etmek için bir miktar yakıta ihtiyaç duyar.
“Yapay uyduların elektrik enerjisi kaynağı nedir”: Yapay uydular; enerjisini genellikle üç çeşit güç kaynağının birisinden alır. Bunlar, Güneş, Piller ve Kararsız Atomlardır. Yapay Uyduya en iyi güç türünü seçmek için mühendisler, nereye seyahat ettiğini, ne için kullanılacağını ve ne kadar süre çalışması gerektiğini düşünür.
Yapay Uydu ve Güneş Enerjisi:
Uzaya bir şey gönderdiğinizde, yakıt ikmali yapacak herhangi bir benzin istasyonu yoktur. Bu nedenle yapay uydular, pil veya güneş panelleri veya radyoaktif jeneratörler gibi yenilenebilir enerji kaynakları kullanılarak çalıştırılmalıdır. Güneş enerjisi, en kolay elde edilebilen güç kaynağıdır, bu nedenle iç Güneş Sistemi içindeki uzay görevlerinin çoğu için güneş enerjisi kullanılır. Yapay Uydularda, Güneşin enerjisini uzay aracına güç sağlayan elektriğe dönüştürmek için güneş panelleri yerleştirilir. Güneş panellerinden gelen elektrik, yapay uyduya yerleştirilen pilleri şarj eder. Bu piller sayesinde yapay uydu güneş ışığından uzaklaşsa bile kendisine güç sağlayabilir. Uydular için en yaygın pil türleri lityum iyon ve nikel-hidrojen pillerdir.
Vanguard 1, 1958 yılında uzaya gönderilen ve ilk güneş enerjisiyle çalışan yapay uydudur. Portakal büyüklüğündeki bu uydu 1957'den 1964'e kadar dünyaya bilgi aktarmıştır.
1967'de Soyuz 1, güneş panelleriyle çalışan ilk insanlı uzay aracı oldu. Bu dönemde uzay araştırmaları henüz çok yeniydi. Bu nedenle Soyuz 1 birçok teknik zorlukla karşılaştı ve Güneş panellerinden bir tanesi düzgün açılmadı. Bu durum elektrik kesintisine neden oldu. Dünya'ya geri döndürülmeye karar verildi. Dönüşte maalesef paraşüt düzgün bir şekilde açılmadığı için Astronot Vladimir Komarov öldü.
Günümüzde ise;
5 Ağustos 2011 de fırlatılan ve Jüpiter’in büyüleyici resimlerini gönderen Juno, Jüpiter'in etrafında yörüngede olan bir uzay aracıdır ve güneş panelleriyle güçlendirilerek gönderilen en uzak görevdeki yapay uydudur. 2,9 x 8,9 metre ölçülerinde üç güneş paneli vardır.
2011 de yapımı tamamlanan Uluslararası Uzay İstasyonu, her biri 35x12 metre olan sekiz güneş paneline sahiptir. Bu paneller ile 120 kilovat elektrik üretebilmekte. Güneşe bakarken, bu gücün yaklaşık %60'ı pilleri şarj etmek için kullanmakta, böylece istasyon karanlıktayken de çalışabilmektedir.
2018 de uzaya fırlatılan ve 2025 senesinde Merkür’e ulaşması beklenen Bepi Colombo isimli yapay uydu Yedi yıllık yolculuğunda ona güç sağlamak için iki adet 14 metrelik devasa güneş paneline sahip.
